In tegenstelling tot veel andere berichtgeving is de meerderheid van onze verkoopklanten geen babyboomer. De gemiddelde leeftijd van onze verkopende partijen in 2012 was 44 jaar. Vaak zijn dit ondernemers die een onderneming van hun ouders hebben overgenomen of zelf iets hebben opgezet.
Bij deze groep spelen twee overwegingen:
•Levensfase onderneming; de ondernemer ziet dat de onderneming toe is aan een volgende stap waar hij/zij zichzelf niet geschikt voor acht. Veelal speelt dit bij groei, de ondernemer voelt zich manager in zijn eigen bedrijf.
•Levensfase ondernemer; na een bepaalde periode van ondernemerschap gaat een ondernemer (net als iemand in loondienst) zich afvragen of hij/zij de komende twintig jaren dit werk wil blijven doen.
Opvolging
Uit recent onderzoek van Ernst&Young blijkt dat slechts 9% van de MKB-bedrijven een opvolger heeft. Dit gegeven staat naar mijn idee aan de basis van de opkomst van de OBI’s. Het familiebedrijf als fenomeen zal slechts een beperkt deel van het bedrijfsleven gaan uitmaken. Het merendeel van de bedrijven zal eigendom zijn van ondernemers, die zakelijk heel betrokken zijn maar niet meer de stempel van eigen identiteit of de identiteit van de familie op het bedrijf drukken.
De babyboomers hebben dat nog veel meer. Als gevolg van de mindere opvolging en een andere mate van betrokkenheid, denken ondernemers van nu makkelijker over het verkopen van de onderneming.
Opnieuw ondernemen
Na een periode van onthaasten gaat het bij veel oud ondernemers weer kriebelen. Het ondernemen zit in het bloed en ze willen opnieuw in actie komen. De tussentijd wordt vaak gebruikt voor een periode van reizen of andere hobby’s. Maar hoe verleidelijk dit ook lijkt, veelal wordt de spanning van het ondernemerschap gemist.
Meestal volgt er dan eerst een tijd van interim opdrachten of kleine participaties, maar uiteindelijk willen deze ondernemers veel meer ‘in control’ zijn. Veel van deze jonge oude ondernemers komen dan ook weer de markt op om een bedrijf te kopen. Dit kan na afloop van het concurrentieverbod in dezelfde markt of in een geheel andere markt.
Valkuilen
De oud-ondernemer heeft twee valkuilen. Zelfoverschatting en risico-aversheid. Een succesvol ondernemer moet waken dat hij/zij zichzelf niet overschat. Dat het vorige bedrijf uitermate succesvol was, zal vast voor een groot deel aan hem gelegen hebben. De rol van de andere medewerkers en een dosis geluk mogen echter niet worden onderschat.
Een OBI wil nog wel eens te makkelijk denken over hoe ze een volgend bedrijf zo onder de knie hebben. Daar staat tegenover dat het ook weer een gigantische stap is voor de OBI’er. Ze zijn vaak financieel onafhankelijk geworden bij de verkoop van de onderneming en kiezen er door de OBI voor om weer financiële risico’s te lopen.
Meer kansen dan MBI en strategen
Ondanks dat er in de markt veel meer kopers dan verkopers zijn, blijven de kansen voor Ondernemer Buy-Ins zeer goed. Veel verkopers van MKB bedrijven willen graag dat hun bedrijf in de huidige vorm wordt voortgezet. Een strategische overname valt daarbij regelmatig af. Daarnaast praten verkopende ondernemers liever met een oud-ondernemer dan een manager uit loondienst.
Er is in de kennismakinggesprekken sprake van een hoog ‘oude jongens krentenbrood’-gehalte. Ook financiers stellen makkelijker vertrouwen in iemand die al eerder met het bijltje heeft gehakt. De OBI’ers kunnen mijn inziens een carrousel aan transacties in werking zetten, waarbij de juiste ondernemer op de juiste plek op het juiste tijdstip komt te zitten.
