Kees Regeling zit perfect bij zitmeubelproducent Bocx Interiors

Kees Regeling had het helemaal niet zo verkeerd voor elkaar. Gelukkig getrouwd, drie gezonde kinderen en een goede baan bij een internationaal opererend bedrijf. Toch stonden bepaalde dingen hem tegen en gooide hij het roer om. In 2018 hielp Marktlink Kees aan een uitdaging op een voor hem totaal onbekend terrein. Samen met de ondernemer blikken we terug.

Na een lange loopbaan in de corporate wereld was Kees (nu 54) toe aan een nieuwe stap in zijn carrière. Weg van het oeverloos vergaderen en overleggen en alle PowerPointpresentaties met een oneindige reeks sheets. “Ik werkte voor een Amerikaanse leverancier van medische hulpmiddelen; een grote organisatie. In die tijd zat ik veel in het buitenland. Op een bepaald moment was ik daar klaar mee. Ik wilde terug naar Nederland en weg van de overlegcultuur die binnen zulke grote organisaties gebruikelijk is.”

“Toen stapte ik in een bedrijf dat in dezelfde branche actief was. Ik was daar medeaandeelhouder. Het beviel me goed, dichter bij het primaire proces. Maar na een jaar of drie was het, door ontwikkelingen in de markt, goed om het bedrijf bij een strategische koper onder te brengen. We verkochten het bedrijf dus.”

Het gaf Kees de mogelijkheid om een nieuw avontuur te starten. “Ik wilde een keer iets helemaal alleen gaan doen. Niet met hulp van een sponsor, maar volledig op eigen benen. En niet meer in de wereld van de medische hulpmiddelen. Het is een dankbare branche en het was makkelijk geweest om daarin door te gaan, maar soms is het goed om eens iets compleet nieuws te gaan doen. Ik had alleen een probleem: mijn netwerk bestond hoofdzakelijk uit partijen bínnen de mij bekende medische sector. Wat zich daarbuiten afspeelde, had ik onvoldoende in beeld.”

Kees schakelde een expert in: hij belde een partij die het landschap wél volledig overziet. Marktlink. Kees: “Ik ben met mijn verlanglijst naar Marktlink gestapt. Ik had best een lang wensenlijstje, maar heel specifiek was het niet. Ik wilde de horizon breed houden en was op zoek naar iets leuks.” Zo’n abstracte vraag was voor Marktlink best lastig, gaven ze ook aan. “Kom maar met wat voorstellen en ik laat wel weten of er iets interessants voor me bij zit,” zei ik.

De adviseurs van Marktlink, Ronald van der Graaf en Michiel Knubben, speurden hun netwerk af, op zoek naar mooie kansen voor Kees. “Ze deden hun huiswerk goed en kwamen met heel wat interessante en uitdagende voorstellen. Ik heb met veel ondernemers gesproken. Een aantal keren waren we in een behoorlijk gevorderd stadium, maar klapte de deal toch. Ik heb zelf een keer de onderhandelingen gestaakt omdat ik niet akkoord kon gaan met de voorwaarden. Een andere keer trok de tegenpartij de stekker eruit. Teleurstellend? Natuurlijk, maar het hoort bij het spel en je weet dat het kan gebeuren. Opstaan en weer doorgaan!” Michiel Knubben: “Bij vrijwel iedere overname is de klik tussen ondernemers het fundament om verder te praten. Het mooie is dat Kees zich bijzonder snel kan inleven in de ondernemer en met zijn ervaring het businessmodel van het bedrijf snel kan doorgronden. Dat is echt zijn kracht en heeft absoluut geholpen om bij veel ondernemingen, na de kennismaking, door te gaan in het proces. Daarnaast heeft het ook geholpen bij het aantrekken van een overnamefinanciering. Vergis je niet, banken vinden het spannend als een persoon actief wordt in een sector waar niet de ervaring ligt. Ik heb toen letterlijk gezegd tegen de bankier: geloof mij, ga praten met Kees en je bent overstag en zo geschiede. het blijft uiteindelijk toch mensenwerk.”

Volhouden loont en uiteindelijk gingen – en bleven – alle seinen toch een keer op groen. Dat was op het moment dat Kees met de verkoper van meubelleverancier Bocx Interiors om de tafel zat. “Die onderhandelingen verliepen soepel. Natuurlijk was het een beetje armpje worstelen, maar dat hoort bij het spel. Bocx Interiors was op dat moment een overzichtelijke, kleine onderneming met weinig verrassingen. Maar wel een heel mooi bedrijf waar ik direct enthousiast over was. En dat geldt ook voor mijn vrouw Moniek. Ze heeft affiniteit met die branche, dus voor haar zagen we ook een mooie rol binnen Bocx.”

Op maandag 2 juli 2018, een tropische zomerdag, volgde witte rook. Sinds die dag zijn Kees en Moniek trotse eigenaren van Bocx Interiors. Kees noemt het een prachtig bedrijf – ook al is hij misschien niet helemaal objectief. “We leveren gestoffeerd zitmeubilair aan dealers binnen het middelhoge tot hogere segment. We ontwerpen onze meubels in eigen huis en hebben de productie uitbesteed aan een uitstekende partij in Polen.”

Over het bestieren van een onderneming met zijn vrouw is Kees duidelijk. “Ik twijfelde even of het wel verstandig zou zijn, maar het bevalt ontzettend goed. Het voordeel is dat we al meer dan 25 jaar samen zijn, dus we kennen elkaar al een beetje. En we kunnen alles tegen elkaar zeggen. Soms hebben we weleens een verhitte discussie, maar dat is niet erg. Moniek en ik vullen elkaar prima aan. Zij doet de commercie, ik de rest dus we komen elkaar qua werk niet veel tegen. Thuis natuurlijk wel. Waar we het dan over hebben, kun je wel raden: onze zaak, dag en nacht.”

Dat Bocx Interiors lekker draait, is een behoorlijk understatement. “We zijn extreem succesvol”, aldus Kees. “Vóór corona waren we al aan het groeien en daarna is het alleen maar sneller gegaan; ten opzichte van drie jaar geleden is onze omzet meer dan verdubbeld. Wel hebben we natuurlijk onze uitdagingen, zoals alle productiebedrijven. Het was improviseren in de productie, om voldoende afstand te kunnen houden, dus ben je al snel minder efficiënt. En er is wereldwijd een schaarste aan materialen zoals hout en schuimrubber en wij ontspringen die dans niet. De levertijden lopen daardoor op. Leuk is het niet, maar onze klanten begrijpen het wel.”

Kees heeft geen moment spijt van zijn besluit om het over een compleet andere boeg te gooien. “Als ik hier mooie nieuwe meubels geboren zie worden, kan ik daar echt van genieten. Bocx Interiors is helemaal ons kindje en ik krijg er ontzettend veel energie van. Ik doe weer wat ik leuk vind: dicht bij het proces. Ik zie prachtige producten ontstaan. Dingen doen, in plaats van alsmaar vergaderen, plannen maken en uitleggen waarom je bepaalde keuzes maakt.” Michiel Knubben: “Het was een prettige samenwerking en een intensieve zoektocht. Maar de aanhouder wint. Ik heb dan ook nog regelmatig contact met Kees, omdat ik benieuwd ben hoe het hen vergaat en het is dan ook extra mooi te zien hoe ze beiden verder bouwen aan hun droom.”

En de toekomst? Daar denkt Kees niet te veel over na. “Moniek en ik doen nu wat we leuk vinden en kijken niet te ver vooruit. Ik waag me niet aan voorspellingen, want dat heeft weinig zin – zeker niet in deze onzekere tijd. Misschien willen onze kinderen over een aantal jaren in de onderneming stappen. Willen ze dat niet, ook goed. Mensen moeten doen waar ze gelukkig van worden. Dat heb ik drie jaar geleden ook gedaan. Echt, ik wil nooit meer de file in of naar Schiphol. Ik geniet van onze kinderen, woon nu heerlijk aan het water, spring op mooie dagen op de racefiets of onze boot en ik kan op de fiets naar Bocx. Dat komt aardig in de buurt van mijn definitie van geluk.”